Onzekerheid II
Heb ik echt alles geïnterpreteerd zoals jij zegt?
Weet ik echt niet meer wat ik voel?
Ligt het echt zo aan mij?
Is er echt iets mis met mij?
Ik voel me zo onzeker over alles
Ik voel me zo onzeker over mezelf
Ik voelde het echt zo aan
Het voelde echt aan als snauwen en negeren
Heb ik het echt geïnterpreteerd?
Is het geen wat ik voel dan zo verkeerd?
Heb ik het echt verzonnen?
Ik dacht dat het geen wat je voelde
jou gevoel was en dat dit niet verkeerd was
Ik dacht dat het geen wat ik opvatte
niet verkeerd was
Maar is het dat dan wel?
Als jij zegt dat ik het mij interpreteer…
Weet ik echt niet meer wat ik voel?
Ligt het echt zo aan mij?
Is er echt iets mis met mij?
Ik voel me zo onzeker over alles
Ik voel me zo onzeker over mezelf
Ik voelde het echt zo aan
Het voelde echt aan als snauwen en negeren
Heb ik het echt geïnterpreteerd?
Is het geen wat ik voel dan zo verkeerd?
Heb ik het echt verzonnen?
Ik dacht dat het geen wat je voelde
jou gevoel was en dat dit niet verkeerd was
Ik dacht dat het geen wat ik opvatte
niet verkeerd was
Maar is het dat dan wel?
Als jij zegt dat ik het mij interpreteer…
Reacties op dit gedicht
| DrieGeetjes: | Maandag, mei 07, 2007 21:17 |
| Ik heb Onzekerheid 1 & 2 gelezen, Black_Eyes. En als ik dit zo lees, zou ik deze vriend(in) een tijdje met rust laten. Vrienden komen meestal wel terug; als ze jou missen tenminste. ;) Of... Er zit een meer diepere reden achter, die zij/hij jou niet per sé vertellen wilt. Geef hen dan de ruimte, als je dit vermoedt. Óók dan komen ze meestal vanzelf terug (uiteindelijk). :) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black_Eyes | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 07 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||