Zwart spookje ...
Belleke ...
Jij heel donker lief spookje
met wit aan ieder pootje
jij bekoort zo mijn hart
mijn schatje in het zwart
een neusje van zwart en wit
een gaaf en jong gebit
voor een muis een sterke klauw
bij staartje trap, een grote miauw
met je witte snorharen
die je een weg laten banen
in de duisternis langs hout en steen
kom jij om alle obstakels heen
jij zit me aan te staren
wil al mijn leed vergaren
als ik droevig was
en jij alleen aanwezig was
ik kan je strelen je overal aaien
je geeft een kopstootje om mij te paaien
als Hanneke huiswaarts is
en ik haar verschrikkelijk mis
jij zit voor ’t vrouwke op de wacht
jij geeft mij zoveel kracht
als ik in je lieve ogen kijk
voel ik me als een koning zo rijk
niet dat ik geef om zoveel geld
nee … ’t is alleen uw vriendschap die telt
waardoor ik me in de hemel prijs
met “Belleke” als kat zo zwart en eigenwijs
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, mei 08, 2007 20:38 |
| Delend tonend mooi en graag gelezen. Liefs, sunset |
|
| Hilly N: | Dinsdag, mei 08, 2007 09:26 |
| Heerlijk he zo''n poessekoppie om je heen. Groet van Hilly |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, mei 08, 2007 09:09 |
| Stuur maar een fotgedicht van jouw belleke ik heb hier twee rosde snoezepoezen die willen haar ook wel zien Ja poezenvriendjes heerlijk toch liefs Cobie Goede morgen kuzzz |
|
| K@trien: | Dinsdag, mei 08, 2007 09:04 |
| Wie het fotogedichtje wil zien moet maar een mailtje sturen ... Liefs K@trien |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||