Mensen die verdwijnen….
Mensen die verdwijnen….
Het stopt maar niet al die pijnen.
Zoveel mensen die verdwijnen.
Ik ben vrienden en dierbare kwijt geraakt.
We hebben elkaar getroost en vrolijk gemaakt.
We konden ons hart doen luchten.
Kan nu alleen huilen en zuchten.
Een hoop mensen zijn verdwenen.
Bij de laatste straal die de zon heeft geschenen.
Het stopt maar niet al die pijnen.
Zoveel mensen die verdwijnen.
Ik ben vrienden en dierbare kwijt geraakt.
We hebben elkaar getroost en vrolijk gemaakt.
We konden ons hart doen luchten.
Kan nu alleen huilen en zuchten.
Een hoop mensen zijn verdwenen.
Bij de laatste straal die de zon heeft geschenen.
Reacties op dit gedicht
| jantje maan: | Dinsdag, mei 08, 2007 12:26 |
| prachtig neergezet ja iemand dierbaar afgeven doet steeds pijn liefs marc |
|
| #..Melody..#: | Dinsdag, mei 08, 2007 10:06 |
| Mooi geschreven! En wat rot voor je dat je zoveel mensen bent verloren! Sterkte ermee! Veel liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||