Reflectie
Verdwijn in een poel van emoties,
een plek waar de zon nooit schijnt.
Waar alles wat je ziet al dood is,
het moment waarin ik alles overpeins.
Verdrongen gedachten die komen weer terug,
pijn en verdriet weer aan de aandacht gekomen.
De keer dat jij mij zo stak in mijn rug,
ik weet deze gevoelens niet meer in te tomen.
De plaats waar ik zit in de duisternis,
het moment van pijn toen ik 15 jaar was.
De dag van niks weten totdat ik alles wist,
en probeer weer weg te rennen, ga vol gas.
Ik wil niet terug naar deze tijden,
dat is geweest en volledig voorbij.
Wil ik niet terug denken aan hun beiden,
en denk dan aan wat jij gisteren zei.
Een harmonisch leven betekent terug kijken,
zodat je onthoudt waar je vandaan bent gekomen.
Want dan kan je problemen op tijd ontwijken,
maar uiteindelijk blijft het toch de tijd
dat mijn jeugd mij is ontnomen.
Reacties op dit gedicht
| dreamstar: | Zondag, mei 20, 2007 20:39 |
| pixies hoe bedoel je dicht bij de grond.. inderdaad is dit gedicht vanuit een pijnlijke ervaring gekomen die ik helaas twee keer moest mee maken.. blijkbaar nog niet genoeg geleerd van de eerste keer.. tegenwoordig gaat het gelukkig wel beter, ik heb geleerd dat het leven uit pijn maar ook uit vreugde bestaat.. | |
| pixies: | Zaterdag, mei 12, 2007 00:34 |
| Klinkt als heel pijnlijk als ervaring, maar heel dicht bij de grond? | |
| verdrongengeest: | Zaterdag, mei 12, 2007 00:29 |
| mooie momenten gekregen gegeven. gevoelens tot hoogte punten gedreven. tot de strijd van hooft en gevoel. mijn hooft bedriegte de boel. had ik maar gedaan wat ik had gevoeld. want deze tragedie had ik niet bedoeld. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||