papa het spijt me..

Ik leefde dagelijks, teruggetrokken in mezelf..
Ik observeerde eerst een ander, dan pas ging ik zelf..
En jij was kwaad, dat was zeker te begrijpen
Het enigste wat ik kan zeggen, is papa het spijt me..
Je had mij ook gewoon kunnen laten..
We deden elkaar pijn en wisten niet hoe we het goed moesten maken,,
Want hoe goed me hart ook is, Niks kan de feiten sussen..
Als ik nog kon.. zou ik alle wonden heel kussen..
Ik zit op slot, ook al toon in geen emotie
Ik blijf strijden voor promotie..
Met open ogen ging me wereldje dicht..
Je ging weg papa jij verdween in dat licht..
Sorry pap het is te laat, maar nu weet ik wat ik moet
Ik weet niet hoe, ik beloof het, het komt allemaal goed, o shit het spijt me