in mijn net gestrikt
het zilt in mijn tranen
vertroebelt mijn ogen
de dofheid staart voor zich uit
en de regen komt in slagen
met veel geluid naar beneden
terwijl mijn verdriet in stilte voort duurt
onbegrepen in mijn net gestrikt
geen kans meer op ontsnapping
aan de pijn die mijn ziel in stukken rijt
en ik verwerp mezelf weer met kracht
omdat ik te zwak ben te vechten voor
niemand minder dan mezelf want meer kan ik niet zijn
Reacties op dit gedicht
| Nino de Pino: | Vrijdag, mei 11, 2007 15:56 |
| zelfkastijding, bij menigeen onzichtbaar,bij sommgen tot bloedens toe, scherp! liefs, nino. |
|
| ~~~eilahtan~~~: | Woensdag, mei 09, 2007 19:32 |
| en dat is genoeg meid jij bent jij een hele grote kanjer dikke knuf liefs nathie ps ben weer even terug had niet veel tijd ivm Sam komt wel weer knuffie |
|
| Fari S. : | Woensdag, mei 09, 2007 17:22 |
| Ik voel met jou mee lieve Quadesh. Ik hoop dat je uit verdriet komt. En bedankt voor jouw lieve woorden van vandaag. Sterkte. liefs, Fari |
|
| Artifex: | Woensdag, mei 09, 2007 12:12 |
| Voelbaar verdriet, warm knuffie... Liefs, Artifex. |
|
| Oorlam: | Woensdag, mei 09, 2007 11:26 |
| .. hup hop hup aai!:) | |
| MizzTeaQ: | Woensdag, mei 09, 2007 11:13 |
| Even een dipje... Kom je wel weer teboven! Dikke knuf, |
|
| micina: | Woensdag, mei 09, 2007 11:07 |
| Meer dan jezelf hoef je ook niet zijn en daar is vechten zelfs niet voor nodig. Knuff micina |
|
| Cora (ZIJ): | Woensdag, mei 09, 2007 10:53 |
| Denk nog eens aan je gedicht van gisteren ... sla je vleugels uit! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||