Verdwenen waanzin,,
Zacht laat ik de touwen vieren, steeds word
er meer gekeken naar de realiteit. Langzaam
glijdt de fictie verder van me af, er komt
een persoonlijkheid naar boven. Veel te stil
probeer ik mijn onzekerheid te uiten, maar
vaster voel ik de greep van de gelukzaligheid.
Stilletjes fluister ik de waanheden naar het
verleden, open ik alle deuren van dag tot dag.
Ik zing de depressies weg met hoge stem, laat
mijn lach gelden als een wind die mij zo helpt.
Stap voor stap loop ik naar een doel. Jouw hand
in de mijne, samen met jou vind ik mijn weg..
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Vrijdag, mei 18, 2007 22:37 |
| Ik zou je willen spreken, waarom kan dit niet... Doe ik dan iets verkeerd ofzo? Of ben ik te dom of te naïef... Mijn Liefs, Kus |
|
| Roo$je: | Donderdag, mei 17, 2007 12:09 |
| Ik mis je... Nog altijd... :''( Liefs, |
|
| Elieve*: | Maandag, mei 14, 2007 11:08 |
| ja dat mag je.. KUS. |
|
| Roo$je: | Zaterdag, mei 12, 2007 21:54 |
| Stapje voor stapje, de wereld weer in, samen verkennend en samen geraken jullie er wel! Blijf doorgaan, want jouw weg gaat altijd maar door! Liefs, Kus Houvanje |
|
| Elieve*: | Vrijdag, mei 11, 2007 11:54 |
| Heel mooi, geel hoopvol.. Gelukkig meiske.. Je maakt me blij. KUS. |
|
| Meisje met het hart*: | Vrijdag, mei 11, 2007 11:11 |
| Prachtig.. samen met Jan. meis, ik ben echt heel blij dat het beter met je gaat. Je bent een schat. k houd vn u |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TB | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||