Ze stond op
Wankelend probeerde ze
om op te staan
Probeerde een paar stappen te zetten
Terwijl haar hart nog steeds huilde
Omdat ze zich helemaal alleen voelde
Helemaal alleen?
Niet helemaal.
Stapje
voor
stapje
En voorzichtig
wandelde ze
met opeens jou
naast haar
Fluisterend
dat ze moest volhouden
We geraken samen uit deze nieuwe storm
Dankjewel, lieve jij
Voor **irmani**
Reacties op dit gedicht
| Meisje met verdriet: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:40 |
| Super!! | |
| * mop: | Zaterdag, mei 12, 2007 20:45 |
| Echt zoo schattig!! hvj, xx |
|
| Twinkel Twarkel: | Vrijdag, mei 11, 2007 14:21 |
| Liieeeffff ^^ | |
| **irmani**: | Donderdag, mei 10, 2007 20:13 |
| Wat lief van je!! :O. Lena lena lena, wat zou ik toch zonder je zijn... Lieve meid, ik wandel altijd naast je hee, in goede en in slechte tijden. Samen samen samen. HouVanJou!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Butterfly_* | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||