Ik stond op de rand om zelfmoord te plegen
tot iemand mij toegevoed had via een chatprogramma
die mij hoop gaf!
die als eerste zei dat ik niet lelijk was
en in die tijd ben ik me wat vrolijker gaan voelen
een klas die mij haatte, maar iemand ver weg, die aan mij dacht
dat idee hield mij in leven
op een gegeven moment kon ik mijzelf wat meer acepteren
maar op school werd ik nog erger gepest
ik werd zelf gehackt en gebombardeerd met e-mails
soms trapte ze mij gewoon
maar michelle gaf hoop
het lichtpuntje in mijn leven
opnieuw stond ik op de rand van de dood
maar zij zei mij wat ik dan zou missen
dat ik haar dan nooit meer zou kunnen ontmoeten
dat gaf mij weer hoop
op een gegeven moment ging het beter
ik kreeg een vriendin en vrienden
als ik weer gepest werd, kwamen er vrienden voor me op
vrienden... ik, vrienden!
het klonk me raar, maar ik voelde me veilig bij ze
nu word ik nog wel gepest als ik over straat fiets, maar dan denk ik bij mezelf aan michelle!
en dan voel ik me weer goed...