Breekpunt in mijn gedachten
Breekpunt in mijn gedachten
de stilte en de eenvoud
tranen op mijn wang
deze dag was niet de mijne
voelde me gewurgd in eigen gedachten
verdwaald in een wereld
die ik mij nooit eigen zou maken
niet in de wind
nee zelfs niet in woorden
tranen op mijn wang
deze dag was niet de mijne
voelde me gewurgd in eigen gedachten
verdwaald in een wereld
die ik mij nooit eigen zou maken
niet in de wind
nee zelfs niet in woorden
ik vond geen troost
in eigen kracht
verder dan ooit
stond de wereld van me af
in eigen kracht
verder dan ooit
stond de wereld van me af
ik nam afscheid van een gedachte
die bijna mijn hart door kliefde
ik gaf me zelf een moment
en raapte alles samen
de kater bleef
even als mijn zwijgen
soms kan stilte voor even
best een zegen zijn
die bijna mijn hart door kliefde
ik gaf me zelf een moment
en raapte alles samen
de kater bleef
even als mijn zwijgen
soms kan stilte voor even
best een zegen zijn
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Vrijdag, mei 11, 2007 20:05 |
| En misschien ook louterend lieve Wim...ik pluk stralen maan voor jou, zilverig vol rust....Dikke knuffel! Liefsliefs, switi lobi |
|
| Quadesh: | Vrijdag, mei 11, 2007 19:40 |
| dikke knuf!! kus | |
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||