Huiselijke oorlog
Het is zo koud binnen in
Of alle liefde zomaar verdwenen is
Er van ontsnappen heeft geen zin
Ontsnappen uit deze gevangenis
Zal ik alles achter laten?
Op mijn eigen benen staan?
Ik kan jou niet verlaten
Omdat jij mij niet laat gaan
Je ziet de angst niet in mijn ogen
Ik zie de woede in de van jou
De huiselijke oorlogen
Mijn huid weer bont en blauw
Sla me maar tegen de grond
Ik voel het nu toch niet meer
Ik hou wijselijk mijn mond
Het gebuurt mij keer op keer
Of alle liefde zomaar verdwenen is
Er van ontsnappen heeft geen zin
Ontsnappen uit deze gevangenis
Zal ik alles achter laten?
Op mijn eigen benen staan?
Ik kan jou niet verlaten
Omdat jij mij niet laat gaan
Je ziet de angst niet in mijn ogen
Ik zie de woede in de van jou
De huiselijke oorlogen
Mijn huid weer bont en blauw
Sla me maar tegen de grond
Ik voel het nu toch niet meer
Ik hou wijselijk mijn mond
Het gebuurt mij keer op keer
Over dit gedicht
| Auteur: lonely angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||