verborgenheden
bellen rinkelen
oorverdovend lawaai,uurwerken spreken
levend wakker worden
aarde wegscheppend uit mijn ogen
jouw gezicht en jouw blote lichaam
verborgen voor mijn ogen
uitdagend,kronkelend draaiend
je levenslicht van mij afwendend
tranen van verlangen
woede om gemiste kansen
datgene die mijn bloed doet koken
is verzwolgen in de diepe ijszee
rechtstaand,hoofd omhoog
wijs ik mezelf de weg
naar oorden,mij onbekend
op zoek naar verborgenheden
oorverdovend lawaai,uurwerken spreken
levend wakker worden
aarde wegscheppend uit mijn ogen
jouw gezicht en jouw blote lichaam
verborgen voor mijn ogen
uitdagend,kronkelend draaiend
je levenslicht van mij afwendend
tranen van verlangen
woede om gemiste kansen
datgene die mijn bloed doet koken
is verzwolgen in de diepe ijszee
rechtstaand,hoofd omhoog
wijs ik mezelf de weg
naar oorden,mij onbekend
op zoek naar verborgenheden
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Loverman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||