Twenterand.
Twenterand.
Een oude Saksische boerderij
pronkt tussen oude eiken.
De bruine es. Paarden terzij
die ’t landschap puur verrijken.
De Regge kronkelt door het dal,
wat houten bruggen brengen
ons naar een stuw en waterval
waar zich wat stroompjes mengen.
Een fietspad dwars door bossen heen
met weidse vergezichten.
De boerderijen staan alleen
in ’t land ,waar boeren werk verrichten.
Veelal met riet gedekt en mos
dat in de loop der jaren
zich kleurde als ’t bruin van de vos,
zo warmte in het landschap baren.
Zelfs de Sahara staart ons aan
blond geel. Zon overgoten.
De brem kleurt als een gele baan
langs brede blauwe sloten.
Dat ongeschonden brok cultuur
ademt de rust uit het verleden.
Voor ons een schitterend avontuur
gekoppeld aan het heden.
th. 10/5/07
Reacties op dit gedicht
| Emmynator: | Zondag, oktober 05, 2008 19:06 |
| Prachtig! | |
| Windwhisper: | Zaterdag, mei 12, 2007 19:26 |
| Heel even ging ik met je mee op pad in het Twentse landschap en keek met jouw ogen mee, heerlijk hoor Dank je wel liefs Cobie Kuzzzz |
|
| Free@Bird: | Zaterdag, mei 12, 2007 13:18 |
mooi gedichtje I like it:) Ja lang leve de tukkers;) liefs, kerima |
|
| Marina van Vledder: | Zaterdag, mei 12, 2007 11:59 |
| Ja dat is mijn Twente waar ik toch telkens weer graag thuiskom. Marina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||