Schone stilte, zo puur
Leer mij het lied van mijn hart
De woorden verloor ik onderweg
Gedood, vervaagd door enkel pijn
Het gevoel is al dat er nog is
Het verscheurd me, laat me lijden
Maakt dat ik langzaam zal sterven
Eenzaam en alleen gewoon gebroken
Wat zou men denken, op die ene dag
Niemand zal het begrijpen
Omdat de woorden nooit zijn uitgesproken
Leer me in deze enige stilte
Het lied van mijn hart te zingen