enkel
toenadering,
beknopt doch voornaam, samen
struikelend het geloof behouden, vertrouwen
op kleuren vol bezieling, enkel vooruitkijken,
- door herinneringen achter te laten -
zachtjes schommelen op melodieën, de klanken
vol fluisteringen aannemen, getroffen
door ongesproken woorden, enkel
het zachtjes wenen, een stil bewijs
van wat ooit was..
Over dit gedicht
| Auteur: cest-moi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||