Loslaten
een klein stemmetje diep van binnen
fluistert zacht dat ik los moet laten
doe net alsof ik het niet kan verstaan
maar doof blijven is niet aan te beginnen
dus zal ik je nu echt moeten laten gaan
het waarom zal altijd een vraag blijven
alhoewel ik zelf het antwoord wel weet
maar stekeblind zijn voor de waarheid
en het is zoveel beter dat ik je nu vergeet
maar loslaten kost eigenlijk zoveel tijd
zal ik de blik in jou mooie ogen ooit vergeten
en zal jou lach over een tijd een herinnering zijn
in de toekomst misschien ik zou het niet weten
omdat ik je nog steeds niet heb losgelaten
zal ik nu naar dat stemmetje luisteren maar
het doet zo’n pijn
Reacties op dit gedicht
| Mamsiemomo: | Dinsdag, mei 22, 2007 23:41 |
| Je schrijft mooi, intelligent, met veel inzicht! Liefs, Mo |
|
| ronald1974: | Zondag, mei 13, 2007 21:45 |
| Loslaten moet soms gebeuren. Maar het kan soms zoveel gevoelens mee sleuren. Maar je hebt het wederom weer eens goed omschreven. - Groetjes Ronald - Trouwens bedankt voor jou reactie op -101- Trouwens krijg niet eens de kans om jou wat te vragen. |
|
| -kimberly-: | Zondag, mei 13, 2007 20:58 |
| mooi geschreven word er beetje stil van... xx |
|
| Oxygénée: | Zondag, mei 13, 2007 20:56 |
| komt me bekend voor... Mooi gedicht, Riann |
|
| cest-moi: | Zondag, mei 13, 2007 20:37 |
| erg mooi verwoord! | |
| M.b.M: | Zondag, mei 13, 2007 20:34 |
| Century gothic rulez hé:P (A) mooi gedichtJJ geef ook een reactie op mijn gedicht :) super!!! xxx Marit!!!:) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Riann | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||