Tranen
Ze komen, lopen langs men wang
Een krop in men keel, ik ben zo bang
Ik was eerlijk over mijn gevoelens voor jou
Ik heb gezegd dat ik van je houd
Maar het was te laat
En het is nu dat het niet meer gaat
Zoveel verdriet
Je was al op iemand en ik wist het niet
Zoveel spijt
Dit gevoel krijg ik niet meer kwijt
Nu lopen ze tot in mijn nek
Tranen, onophoudelijk, klinkt dat niet gek...
Een krop in men keel, ik ben zo bang
Ik was eerlijk over mijn gevoelens voor jou
Ik heb gezegd dat ik van je houd
Maar het was te laat
En het is nu dat het niet meer gaat
Zoveel verdriet
Je was al op iemand en ik wist het niet
Zoveel spijt
Dit gevoel krijg ik niet meer kwijt
Nu lopen ze tot in mijn nek
Tranen, onophoudelijk, klinkt dat niet gek...
Reacties op dit gedicht
| Dromerke: | Dinsdag, mei 15, 2007 16:50 |
| ik heb juist hetzelfde meegemaakt en begrijp dus zeer goed hoe je je nu voelt. Het is pijnlijk en dat gaat niet van de ene op de andere dag over maar vriendschap is iets heel moois. Als hij/zij je echt waard is zal hieruit een hele mooie vriendschap komen. veel sterkte | |
| -kimberly-: | Zondag, mei 13, 2007 20:57 |
| is inderdaad niet leuk om zoiets te moeten meemaken, maar het is wel ontzettend sterk van je, dat je eerlijk durfde zijn. ik ben er zeker van dat je hem niet kwijt zal raken als vriend. geef niet op, er lopen hier nog genoeg mensen rond op deze aardbol! xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Skye S. | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||