onafwendbaar
onafwendbaar
een nieuwe dag breekt aan
onafwendbaar
geluidloos stil vervliegt de tijd
morgenlicht gepaard met nog jouw geur
dringt heel diep koel in mij
omvat en streelt mijn hart
benevelt mijn verstand en neemt bezit
draait cijfers van de klok
tot dagen die verdwijnen in de horizon
onafwendbaar en geluidloos-stil
een zachte greep omvat mijn zijn
en armen om me heen
ben ik gevangen weerloos
kan ik jou nooit ontkomen
stom mijn geschreeuw
verlangend door de ruimte, tijd
naar hete kussen op mijn huid
en uit een eenzaamheid bevrijd
ga jij met ‘t licht van dag
onafwendbaar
en kijkt niet om
stil, zonder traan noch lach.
**********
sunset 13-05-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| mums: | Maandag, mei 14, 2007 16:07 |
| prachtig Sunset. liefs mums |
|
| M@rcel: | Maandag, mei 14, 2007 13:15 |
| wat ontzettend prachtig geschreven Sunset Liefs M@rcel |
|
| MizzTeaQ: | Maandag, mei 14, 2007 12:33 |
| Wow... Liefs, |
|
| Fata Morgana: | Maandag, mei 14, 2007 10:55 |
| Onafwendbaar deel jij je poezie hier mee, en stil soms met traan, soms met lach lees ik al jouw woordwendigen, dikke kus Fatazusje | |
| sensi: | Maandag, mei 14, 2007 09:39 |
| Een krachtig en mooi delen! Erg mooi! Liefs |
|
| Hilly N: | Maandag, mei 14, 2007 08:21 |
| Prachtig, ik val in herhaling, maar oprecht gemeend. lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Maandag, mei 14, 2007 07:21 |
| Wat een poezie toch in stille kracht. liefs Cobie Goede morgen Sunset Ingo kuzzzz liefs Cobie |
|
