Twijfels,
overal en altijd.
Ik wil ervan af..
maar zou niet
weten hoe.
Ben zo bang
voor spijt.
Nu moet ik
weer kiezen.
Die keuze,
die al eens
fout ging en
waarna mn moed
ook al verging.
Kom ik er ooit uit?
Zonder dat ik
blijf twijfelen?
Of moet ik
me ermaar
bij neerleggen?
En dat ik
eindelijk s'avonds
mn ogen rustig
sluit.
Kon ik maar zeggen
waarom ik niet
kan kiezen,
maar het valt
zo moeilijk
uit te leggen.
Mensen zeuren maar
om me heen.
Denken dat ze
het beter weten
dan ik.
Maar het is toch
mijn weg,
mijn leven.
Laten ze me liever
ruimte geven.
Ruimte om na te
denken, om tot
rust te komen.