Die buik die buik
Die buik
Het blijft een groot struikelblok
Pijn met regelmaat van de klok
En juist die pijn zorgt dat ik niet mezelf kan zijn
Van kinds af aan heb ik die pijn
Die pijn heb ik te danken aan de dader
En bij die dagelijkse buikpijn.
kan ik maar niet mezelf zijn
IK voel de pijn van vroeg keer op keer
Dus hier mee moet ik dagelijks stoeien
Wil de pijn en dit verdriet zo graag uit me roeien
Maar Help
Hoe toch te doen!!!
Het blijft een groot struikelblok
Pijn met regelmaat van de klok
En juist die pijn zorgt dat ik niet mezelf kan zijn
Van kinds af aan heb ik die pijn
Die pijn heb ik te danken aan de dader
En bij die dagelijkse buikpijn.
kan ik maar niet mezelf zijn
IK voel de pijn van vroeg keer op keer
Dus hier mee moet ik dagelijks stoeien
Wil de pijn en dit verdriet zo graag uit me roeien
Maar Help
Hoe toch te doen!!!
Reacties op dit gedicht
| Anjetta: | Zondag, mei 20, 2007 20:39 |
| :)Dikke knuffel en sterkte:) | |
| tjoke: | Dinsdag, mei 15, 2007 10:57 |
| Ik kan je geen raad geven maar een "tip" § Het staat voor eeuwig in je geheugen geschreven je zal ermee moeten leven... Denk aan al hetgeen je gelukkig maakt, leef & geniet, wis de sporen van de persoon die je heeft gekraakt, wat je zeker niet mag opkroppen is je verdriet... § groeten en veel sterkte als er iets is ... :-) stuur me een email |
|
| Free@Bird: | Dinsdag, mei 15, 2007 09:31 |
| droef gedicht sterkte! liefs, kerima |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gerarda | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||