fluister je een rode roos
ik heb je stilte gezien
de weggeduwde zorgen
er is voor jou geen morgen
je bent bang voor
flitsen in je ogen
zag schimmen die bewogen
je glimlacht raadsels
en je stem is toonloos
door langdurig zwijgen
ik fluister je een rode roos
je luistert naar mijn dromen
een vogel die voor vliegen koos
als handen langs je lichaam gaan
keer je je af en kijkt
nietszeggend uit het raam
we hebben niets gedaan
omdat jij je niet laat vinden
maar onze liefde heeft jouw naam
wil melker
15/05/2007
Klaes: | Dinsdag, mei 15, 2007 21:01 |
pure poëzie groet/klaes |
|
lonely 1: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:51 |
prachtig gedicht, liefs, lonely 1 |
|
red one: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:47 |
Prachtig gedicht!! liefs redje |
|
*lotte*: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:40 |
en weer een prachtdicht neergezet! zeker erg mooi.. liefs |
|
happy tear: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:13 |
stille bewondering... | |
64K: | Dinsdag, mei 15, 2007 20:00 |
erg mooi, de titel alleen al...ik ga thuis ook proberen een roos te fluiten!:P latertje Remco | |
sunset: | Dinsdag, mei 15, 2007 19:07 |
Liefde .. Het blijft de onuitputtelijke inspiratiebron voor ons poëten. Liefs, sunset |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 15 mei 2007 | ||
Thema's: |