Het nu
Geen heimwee doet mij verlangen
naar tijden van toen
geen tranen die glijden
geen spijt van voorbij
geen huis en geen mensen
geen schrijven verhaalt
wat eens zoveel pijn was
is nu naar wijsheid vertaalt
het broze het mooie het danken
leeft nu als bron van vertrouwen
in mensen en tijd
in liefde en lijden geluk blijven doen
naar tijden van toen
geen tranen die glijden
geen spijt van voorbij
geen huis en geen mensen
geen schrijven verhaalt
wat eens zoveel pijn was
is nu naar wijsheid vertaalt
het broze het mooie het danken
leeft nu als bron van vertrouwen
in mensen en tijd
in liefde en lijden geluk blijven doen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: pas | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||