Afscheid
Daar aan onze waterkant,
waar wij huilden, vrijden, lachten,
waar wij praatten, hand in hand,
ligt onze schat te wachten.
Diamanten op het water,
duizenden, wel een miljoen,
er was geen vroeger en geen later,
geen eerst, of straks, of toen.
Wij droomden vele dromen daar,
op ons plekje in 't gras.
Droomden luchtkastelen,
alsof het bloemkool was.
Wij bouwden en wij sloopten,
ons eigen luchtkasteel.
Maar onze diamanten,
liggen er nog .... heel veel.
Een voor elke herinnering,
het lijkt niet van belang,
maar af en toe wil ik ze weerzien,
bij een zonsondergang.
waar wij huilden, vrijden, lachten,
waar wij praatten, hand in hand,
ligt onze schat te wachten.
Diamanten op het water,
duizenden, wel een miljoen,
er was geen vroeger en geen later,
geen eerst, of straks, of toen.
Wij droomden vele dromen daar,
op ons plekje in 't gras.
Droomden luchtkastelen,
alsof het bloemkool was.
Wij bouwden en wij sloopten,
ons eigen luchtkasteel.
Maar onze diamanten,
liggen er nog .... heel veel.
Een voor elke herinnering,
het lijkt niet van belang,
maar af en toe wil ik ze weerzien,
bij een zonsondergang.
Reacties op dit gedicht
| Caroline Maas: | Maandag, februari 11, 2002 01:32 |
| Mmmm, ja, heerlijk! Mooi gedicht! Liefs, Caroline |
|
| pramodah: | Zondag, februari 10, 2002 21:24 |
| ook een diamanten gedicht ......prachtig liefs pramodah |
|
| Huting: | Zondag, februari 10, 2002 09:28 |
| Wat een juweel Gonnij, ik geniet steeds weer van die parels.. Liefs, Doortje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Gonny Wind | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||