Deze woorden groeten u,
Die weledele jonge vrouw.
Niet straks maar hier en nu.
'k Schud het niet uit de mouw
Want dat ben jij ginds en daar
't Lijkt allemaal zo wat raar.
Wachtend op uwe woorden o zo mooi,
Lag het leven lijk niet zo in zijnen plooi.
Maar nu, zo hier en zelfs straks
Gaat alles weder erg gezellig door.
't Is dat geluid dat'k suizen hoor.
Lichtjes overdrijven doe ik weer
Maar licht dat soms niet in de aard
Van elke weledele heer?
Doch schuilt hier ene waarheid in
'k Heb het waarlijk naar m'n zin.
Met enen gezwindheid -
overtredend deen grens
breng ik je een heilwens
ook wel genaamd
enen gebaar van beleefdheid
enen groet
zoals je wel beaamt
weekenden en weken
zijn ondertuschen verstreken
weldra is't verlof
vreugde - plezier
ooo zo tof!!
mijnen hartje huppelt op ende neer
als enen dartel veulentje heen ende weer
om te horen dat je nog steeds
tekenen van leven geeft - meer ende meer
ook hier neemt deen drukte weder toe
naarmate dien studie vordert
meer ende meer en zelfs harder moe
raam open - versche lucht
enen kleine zucht
hoor - deen buurvrouw kucht
zo wordt het opgelost
maar nu, op maandagnamiddage
is wanneer ik lache
want dan gebeurt er niets
zalig niksen zonder iets
Hoe erg het ook klinken mag,
Hierbijde komt afscheid weder nabij
Maar wees niet getreurd ofte bang.
Houd je goed, o edele dame, o jij.
Uitkijken is wat'k doe
Naar je volgende woordenzang,
't Wordt me nooit te moe.
o jij edele dame
leefden we maar in deen middeleeuwen
dan hoefden we nu niet te geeuwen
't is misschien ook niet waar
want vlees is tenslotte ook
bij enen ander meer gaar
'k maak nu enen gebaar
van afscheid ende enen wuif
Weldra schrijf ‘k je weder gezwind
Want tijd gaat te snel vooruit
Zelfs sneller als de snelste wind
Wat’k je nog wil zeggen honderduit:
Sorry voor het lange wachten
In het vervolg zal ik trachten
Sneller te zijn,
Wat ik je nog toe wens zijn zaligheden
En zelfs veel meer.
Gegroet weledelde dame van het heden,
van de jongeheer.