Groot eendje...Klein eendje!
Groot eendje...Klein eendje!
Daar ben je weer
de ene keer groot
de andere keer klein
altijd achter me aan rollend
Je was mij en overal
nu wil ik je loslaten
maar jouw tanden laten
het touwtje niet los
mijn hand ook stevig om
onze verbinding gedrapeerd
soms blokkerend en zuigend
vaak ook beschermend fijn
dus sleep ik je
overal achter me aan
zet je als harnas neer
kijk dit is mijn eendje!
toch binnenkort snel al
knip ik het touwtje door
blijf je een deel maar
ben je mij niet meer
Kan ik lekker mezelf worden!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Seven77 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||