Regen

Je stem lijkt te verdwijnen wanneer jij je gedachten sluit,
je lichaam raakt verheven en je ogen dromen honderd uit.
je pakt mijn hand zonder te bewegen,
Op de ramen druilt de regen, van een allermooiste nacht,
die door ons wordt genoten,
niet door het toeval of door loten, dat wij hier samen zijn,
maar door een eeuwig valentijn, wat op jouw lichaam is geschreven
en wat jij draagt je hele leven, een dwalend hart op zoek naar mij,
als de nectar naar de bij, om eeuwig voort te kunnen leven,
moest ik jouw mij liefde geven, en met volle overgave,
leef ik nu langer in de dage, raad ik de combinatie van je hart,
waarmee ik alle andere mannen tart en dromen wij nu samen,
onder regen op de ramen.