Het is moeilijk om op te staan,
iedere dag.
Dat als je weet dat als je naar de badkamer loopt,
dat je meteen weer je bed in wilt gaan.
Dat je niet eens in de spiegel durft te kijken,
bang voor wat je nu weer aantreft.
En dat iedere dag,
de angst is om aan te bezwijken.
Soms dan wil ik dat niet meer,
eigenlijk altijd.
Dan denk ik heb ik dit verdient,
het doet zoveel zeer.
Maar ik moet het positieve inzien,
want zo erg is het niet.
Maar toch, het doet wel pijn,
ooit komt er wel verandering, misschien.
16/05/'07