maar nu
Het is zo hard.
Tegelijkerijd maakt het mij zo angstig in mijn verdriet.
Alle vier de jaren heeft mij inmiddels al zo verwart.
Zo pijnlijk is de dag dat je mij alleen achter liet.
Je bent gegaan.
Zonder mij.
Was het een waan.
ik ben nu zo vrij.
En ik zie jou met een andere jongen voor mij staan
Ik kan het niet begrijpen.
Mischien dat ik het niet aan kan.
De pijn .........
Ik kan niet ontwijken.
Het maakt me zo bang.
Want het doet mij zo'n pijn in mijn verdriet.
Tegelijkerijd maakt het mij zo angstig in mijn verdriet.
Alle vier de jaren heeft mij inmiddels al zo verwart.
Zo pijnlijk is de dag dat je mij alleen achter liet.
Je bent gegaan.
Zonder mij.
Was het een waan.
ik ben nu zo vrij.
En ik zie jou met een andere jongen voor mij staan
Ik kan het niet begrijpen.
Mischien dat ik het niet aan kan.
De pijn .........
Ik kan niet ontwijken.
Het maakt me zo bang.
Want het doet mij zo'n pijn in mijn verdriet.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||