Hij is gebroken
De tranen laat hij lopen
Hij voelt immens gemis
Hij moet zich erbij neerleggen
Omdat het verhaal nu over is
Met zijn hart in zijn handen
Omdat hij zielsveel van haar hield
Hij wou voor altijd en eeuwig
Maar zij had zijn hart ontzield
Met schaven op zijn ziel
Zou hij haar willen zien op de maan
Haar eeuwig zoenen en strelen
Al weet hij dat de liefde is vergaan
Samen met de zee en de golven
Loopt hij op het strand
Eenmalig gaat hij op zijn knieën
En schrijft verdrietig in het zand
De zinnen en woorden die hij schreef
Maakte de tranen op zijn wangen staan
De tranen begingen zijn lange weg
Omdat zijn liefde met een ander wou gaan
Niemand kon dit feit veranderen
De verhalen spookten in zijn hoofd
Zijn hart was door midden verscheurd
Zijn ziel verdoofd
Toen de zon na tijden onder ging
Spoelde de zee zijn woorden weg
De jongen veegde de tranen weg en kwam overeind
De zin was weggeveegd zoals zijn liefde
Het zei: Aan alles komt een eind
Reacties op dit gedicht
| _Have_No_Name_: | Vrijdag, mei 18, 2007 08:37 |
| srry voor het 2 keer zende van de reactie | |
| _Have_No_Name_: | Vrijdag, mei 18, 2007 08:36 |
| vind dit een prachtig mooi gedicht! | |
| _Have_No_Name_: | Vrijdag, mei 18, 2007 08:36 |
| vind dit een prachtig droef gedicht! |
|
| **irmani**: | Donderdag, mei 17, 2007 21:32 |
| Verloren liefde is altijd pijnlijk. Maar erg mooi geschreven!! Liefs, |
|
| Nino de Pino: | Donderdag, mei 17, 2007 18:59 |
| Lost voelt deze zandloper, erg mooi geschreven! liefs, nino. |
|
| Augustijntje: | Donderdag, mei 17, 2007 15:46 |
| was het maar waar, dat 1 enkele golf het verdriet kan wegnemen. mooi geschreven x! |
|
| K@trien: | Donderdag, mei 17, 2007 15:43 |
| Altijd droevig als je de liefde verliest Liefs K@trien |
|
| anne(18): | Donderdag, mei 17, 2007 14:49 |
| Mooi geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: Germaine d Moor | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||