gezien verdriet
overal, kan ze niet ontwijken
telkens opnieuw
voor even die weerspiegeling
dan die traan en snik
je wilt het niet zien
maar toch overal, lijk eeuwen te duren
de woorden die hier op het papier
toch steeds weer verschijnen
even wanneer je er in kijkt
verdriet in je ogen
het verdriet om jezelf
maar de tranen verborgen
de lach die de tranen verschuilt
even als je er in kijkt
dan wanneer hij bijna breken zal
toch telkens even weer die blik
telkens toch steeds het zelfde iets te zien
steeds weer het verdriet in jouw ogen