Praten
Zinloze stilte
Verbergt mijn angst
Ik wil niet langer praten
Weglopen gaat niet meer
Dan ben ik bang
Iets verkeerd te zeggen
Te spreken over zonden
Mijn daden
En elk gesproken woord
Is nooit meer terug te halen
Het antwoord dat om meer vraagt
Voelt bedreigend
Liegen voelt veilig
En mijn daden zijn niet langer
De mijne, ik spreek lucht
Ik tel tot tien
Het blijft stil
Ik zwijg, en kijk vooruit
Alsof die enige blik
Me kan doden
En ik voel niet meer die angst
Ik word de lucht
Ben niet langer zwijgzaam
Spreek niet meer in leugens…
Reacties op dit gedicht
| +lory+: | Zondag, mei 27, 2007 19:39 |
| Maar spreek wel... spreek lieverd, dan zal het geluk je vinden. Much power, love and kisses, Lory |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, mei 18, 2007 19:53 |
| Al is de leugen nog zo snel .... Het is ook veel makkelijker om de waarheid te zeggen, ipv je in bochten te moeten wringen, |
|
| Rosalie vooys: | Vrijdag, mei 18, 2007 19:51 |
| Wauw... Ben ik ff stil van. Die is wel erg mooi! Groetjes Rosalie |
|
| switi lobi: | Vrijdag, mei 18, 2007 10:08 |
| Goed zo, niet in leuegens spreken...eerlijk duurt het langst. Mooi geschreven hoor! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||