Niet meer aan
Het gevoel
Thuis niet meer veilig
Niet echt bang voor haar
Eerder erg terughoudend
De buien die ze heeft
Waarin ze onmenselijk ontploft
Zijn aan mijn armen te zien
Haar nagels in mijn arm
gezet, geboord...
De pijn die volgt
Tranen die komen
De rest die er
Niets aan doet om
Haar te stoppen
Hoe ver zal dit nog gaan?
Hoe lang houd ik
Dit nog vol?
Zonder nog meer letsel
En pijn
En plots bemerk ik:
Ik kan mijn kleine zusje
Niet meer aan...
Thuis niet meer veilig
Niet echt bang voor haar
Eerder erg terughoudend
De buien die ze heeft
Waarin ze onmenselijk ontploft
Zijn aan mijn armen te zien
Haar nagels in mijn arm
gezet, geboord...
De pijn die volgt
Tranen die komen
De rest die er
Niets aan doet om
Haar te stoppen
Hoe ver zal dit nog gaan?
Hoe lang houd ik
Dit nog vol?
Zonder nog meer letsel
En pijn
En plots bemerk ik:
Ik kan mijn kleine zusje
Niet meer aan...
Reacties op dit gedicht
| Autumn: | Woensdag, februari 11, 2009 10:25 |
| Ook prachtig geschreven, ik kan uit dit gedicht voelen wat je meemaakt! Mooi verwoord! | |
| develgirll: | Vrijdag, mei 18, 2007 18:53 |
| mooi geschreven ik word er stil van xx |
|
| Frutske: | Vrijdag, mei 18, 2007 09:38 |
| Mooi geschreven, probeer inderdaad te praten: het helpt. xxx |
|
| MayadeBij*: | Vrijdag, mei 18, 2007 09:36 |
| simpel; alles wat onderdrukt wordt komt harder terug (toch?) | |
| MayadeBij*: | Vrijdag, mei 18, 2007 09:35 |
| daar zul je het dan zèlf naar gemaakt hebben? ;) | |
| tweety-ysje: | Vrijdag, mei 18, 2007 09:23 |
| probeer er mee te praten en de buien werel er atent op te maken! laat je ook niet doen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Hikariaan | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||