Stilte.
Stilte.
De zon is nog niet op,
Maar haar licht is al ontwaakt.
Het schijnt over de mist,
Die als een dunne deken
Over de aarde dwaalt.
Zachtjes loop ik er door heen,
Om de stilte niet te storen.
Er valt niets te horen.
Alleen de wind,
Die zachtjes door mijn haren waait
Lopend door de mist,
Lijkt het of ik kan zweven.
Dan word de stilte verdreven.
De zon is eindelijk op gestaan,
Ik wou dat ze nog even naar bed zou gaan.
Reacties op dit gedicht
| ~*louise*~: | Woensdag, juni 06, 2007 09:53 |
| wat een mooi gedicht... |
|
| soulstorm: | Vrijdag, mei 18, 2007 17:58 |
mooie weergave van een prachtige innerlijke beleving liefs soulstorm |
|
| Tweety-ysje: | Vrijdag, mei 18, 2007 17:31 |
| heel heel knap gedaan geniet er maar van van de stilte | |
| lely elfje: | Vrijdag, mei 18, 2007 17:04 |
| heel mooi! kus elfje |
|
| Fantasy: | Vrijdag, mei 18, 2007 16:49 |
| stilte........ rust gegevend gevoel.. zooooooooo mooi ;) |
|
| Jeenyus: | Vrijdag, mei 18, 2007 16:37 |
| zo mooi! ik wou dat ik ook zo mooi kon schrijven :) kusje |
|
| -MoonFlower-: | Vrijdag, mei 18, 2007 15:50 |
| Wat een prachtgedicht... Liefs, |
|
