je besloot maar weer te gaan
Schrok je opeens wakker...
sloot je al jouw dromen.
ontwaakte je eindelijk na zo'n lange tijd.
En had je gedacht dat aan die onwerkelijkheid geen einde meer zou komen.
Je keek de dag eens ff aan.
Maar zag al die kwelling ellende en al die pijn.
Je besloot maar weer weg te gaan.
Want jouw leven mocht voor jou geen leven zijn.
sloot je al jouw dromen.
ontwaakte je eindelijk na zo'n lange tijd.
En had je gedacht dat aan die onwerkelijkheid geen einde meer zou komen.
Je keek de dag eens ff aan.
Maar zag al die kwelling ellende en al die pijn.
Je besloot maar weer weg te gaan.
Want jouw leven mocht voor jou geen leven zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: WatchingMe! |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||