zelfwoord
woord
ik braak je uit
het is aan jou
te kiezen wie
je verteren mag
woord
brei je laatste letters
en echo een finale
klank opdat elkeen
de ondertoon toch
niet zou missen
wees behoedzaam
alsjeblief, alsjeblief
want je bent mijn
laatste wens, mijn
broeder in ondergang
mijn doodsschreeuw
verpakt in een kinderlied
waarin pianootje met harp
hand in hand het luisterend oor
venijnige kreetjes toe sissen
tot ze onhoorbaar zweven, weg
van de tranen op naar de
verschroeiende verlossing van de zon
woord
zelfwoord
dreig je eigen zin
te bannen uit onze herinnering
verval in lege letters en word vergeten
vooraleer men je de aandacht geeft
die je het leven zou kunnen kosten
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Donderdag, juni 14, 2007 13:02 |
| Ik kwam deze al een aantal keer lezen. De laatste strofe blijft bijzonder indrukwekkend en accuraat. Of toch voor zij die weten hoe zo denken voelt. (Denk ik) Een bijzonder pakketje liefs ana |
|
| Mathilde: | Maandag, mei 21, 2007 20:24 |
geweldig! vooral de laatste strofe knalt erin... liefs, |
|
| kerima ellouise: | Maandag, mei 21, 2007 15:39 |
| knap schrijven dit ! liefs kerima ellouise |
|
| Cora (ZIJ): | Maandag, mei 21, 2007 12:19 |
| Mijn hemel, wist niet dat woorden zoveel impact konden hebben, | |
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Maandag, mei 21, 2007 12:16 |
| indrukwekkend mooi verwoord liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||