Bruine ogen
Je kijkt me soms aan met bruine ogen
Dan weer met bruin rode ogen
Dan met ogen glad en korrelig als het zand
Je liefde laat me worden wie ik ben
Laat me groeien naar mijn waarheid
Naar je eigen waarheid
Naar de onze
Vaak zijn je ogen als de schors van een boom
Je staat er, laat alles zien en geniet
Heeft de tijd, want alles komt vanzelf.....
Dan weer met bruin rode ogen
Dan met ogen glad en korrelig als het zand
Je liefde laat me worden wie ik ben
Laat me groeien naar mijn waarheid
Naar je eigen waarheid
Naar de onze
Vaak zijn je ogen als de schors van een boom
Je staat er, laat alles zien en geniet
Heeft de tijd, want alles komt vanzelf.....
Reacties op dit gedicht
