Automatisch verbinden
Twee aparte stippen in het duister
Verbind ik automatisch met elkaar
Twee losse woorden
Plak ik automatisch aan elkaar
Twee verschillende opmerkingen
Zie ik gelijk als één groot complot
Ik ben te vaak gekwetst
En heb gewoon een alarm op zulke dingen
Zelfs als het niet zo is
Heb teveel van zulke herinneringen
Ik schiet in de stress
Kan niet meer normaal praten
Waardoor er weer ruzie volgt
Voel een enorme drang de ruimte te verlaten
Het kost me moeite te blijven staan
Me gevoelens niet te ontwijken
Het borrelt zich in me op en uit zich als een traan
Een machteloze traan, want ik weet niet hoe ik het uit moet leggen
En jij raast maar door en ontploft als een vulkaan
Maar ik weet simpelweg niet, hoe ik het moet zeggen..
Verbind ik automatisch met elkaar
Twee losse woorden
Plak ik automatisch aan elkaar
Twee verschillende opmerkingen
Zie ik gelijk als één groot complot
Ik ben te vaak gekwetst
En heb gewoon een alarm op zulke dingen
Zelfs als het niet zo is
Heb teveel van zulke herinneringen
Ik schiet in de stress
Kan niet meer normaal praten
Waardoor er weer ruzie volgt
Voel een enorme drang de ruimte te verlaten
Het kost me moeite te blijven staan
Me gevoelens niet te ontwijken
Het borrelt zich in me op en uit zich als een traan
Een machteloze traan, want ik weet niet hoe ik het uit moet leggen
En jij raast maar door en ontploft als een vulkaan
Maar ik weet simpelweg niet, hoe ik het moet zeggen..
Reacties op dit gedicht
| red one: | Dinsdag, mei 22, 2007 00:49 |
| herkenbaar, de onzekerheid, alsof de woorden opgesloten zitten in je hart. ze liggen op het puntje van je tong. sterkte.. slaap lekker liefs redje |
|
| tjoke: | Dinsdag, mei 22, 2007 00:08 |
| mooi omschreven :-) Je laat je hart luchten in de gedicht , veel sterkte & SLAAPWEL |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Flow14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||