geklop
Ik hoorde haar kloppen
heel erg zacht
midden in de nacht
Met fluisteringen
door de stilte omgeven
Zei ze: ik wacht
Mijn hand reikte
naar de knop van het licht
en daar keek ik
recht in haar gezicht
Vastbesloten met een grijns
hunkerde ik naar het leven
het was nog lang geen tijd
om mijn lichaam af te geven
De wereld veranderde
maar op dat éne moment
stond hij even stil
Lia
Klaes: | Dinsdag, mei 22, 2007 20:38 |
intens beeldend leafs |
|
M@rcel: | Dinsdag, mei 22, 2007 12:41 |
schitterend geschreven Lia heel,heel mooi Liefs M@rcel |
|
*Ria Klein Herenbrink* Raira: | Dinsdag, mei 22, 2007 11:09 |
maar gelukkig bleef jij je aan deze wereld vasthouden en lees ik hier je mooie gedichten nog steeds dikke knuff Ria |
|
sunset: | Dinsdag, mei 22, 2007 10:53 |
Zij zijn altijd om ons heen. En als je dat weet, beseft, is er feitelijk niets beangstigends aan. Treffend obergebracht Lia. Liefs en knuf, sunset |
|
Will Hanssen: | Dinsdag, mei 22, 2007 10:41 |
Heel mooi en een stuk hoopvoller weer als de vorige. Graag gelezen! Liefs, Will |
|
tulpje: | Dinsdag, mei 22, 2007 10:19 |
heel mooi verwoord lieverd liefs en knuffffffffff |
|
L.Bert: | Dinsdag, mei 22, 2007 09:09 |
Zo mooi! | |
Hilly N: | Dinsdag, mei 22, 2007 08:48 |
je hebt het heel goed omschreven lia. Lieve groet van Hilly |
|
-kimberly-: | Dinsdag, mei 22, 2007 07:55 |
prachtig! xx |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2007 | ||
Thema's: |