de deur is dicht
de liefde is als los zand
geklapt op geesten uit het verleden
langzaam glipte ze uit mijn hand
zo tussen mijn vingers weggegleden
we hadden samen een heel fijn jaar
met vele mooie unieke momenten
oude angsten verdwenen door haar
en in mijn hart was het elke dag lente
ik durfde me weer helemaal te geven
en heb ook geen moment spijt
ze blijft een verrijking in mijn leven
ook al zijn we elkaar nu kwijt
ik ga nergens meer stil op hopen
mijn deur naar mijn hart laat ik dicht
voorlopig gaat die ook niet meer open
hoe goed die cupido ook zijn pijlen richt
een schild van onverwoestbaar staal
daar zullen ze op afgaan ketsen
veels te complex die liefdestaal
die vaak toch je gevoelens kwetsen
ik kan het haar niet kwalijk nemen
en ik weet dat het haar ook raakt
overspoeld door te veel problemen
heeft ze haar keuze gemaakt
ik beloof niet dat ik op haar wacht
het leven gaat voor ons allebei door
en ik geloof niet in een hogere macht
daar ben ik te nuchter voor
geklapt op geesten uit het verleden
langzaam glipte ze uit mijn hand
zo tussen mijn vingers weggegleden
we hadden samen een heel fijn jaar
met vele mooie unieke momenten
oude angsten verdwenen door haar
en in mijn hart was het elke dag lente
ik durfde me weer helemaal te geven
en heb ook geen moment spijt
ze blijft een verrijking in mijn leven
ook al zijn we elkaar nu kwijt
ik ga nergens meer stil op hopen
mijn deur naar mijn hart laat ik dicht
voorlopig gaat die ook niet meer open
hoe goed die cupido ook zijn pijlen richt
een schild van onverwoestbaar staal
daar zullen ze op afgaan ketsen
veels te complex die liefdestaal
die vaak toch je gevoelens kwetsen
ik kan het haar niet kwalijk nemen
en ik weet dat het haar ook raakt
overspoeld door te veel problemen
heeft ze haar keuze gemaakt
ik beloof niet dat ik op haar wacht
het leven gaat voor ons allebei door
en ik geloof niet in een hogere macht
daar ben ik te nuchter voor
Reacties op dit gedicht
| ~Hupsakeetje~: | Woensdag, mei 23, 2007 21:01 |
| Jammer toch altijd hé! maar misschien en piepklein kiertje open laten voor haar, je weet maar nooit... Mooi geschreven!! liefs sylvia |
|
| mums: | Woensdag, mei 23, 2007 19:25 |
| laat hem op een kiertje staan Ruud, zo te lezen heb je dit afgerond . maar er zijn meer dingen die je hart kunnen raken, die moeten er toch inkunnen;) liefs mums |
|
| K@trien: | Woensdag, mei 23, 2007 19:16 |
| Sterkte Ruud ... een mens weet nooit wie of wat er op zijn pad komt ... en dan is het deurtje vlug geopend ! Liefs K@trien |
|
| remie: | Woensdag, mei 23, 2007 13:09 |
| als je zo kan terug kijken is het goed, dan sluit je het voor jezelf af...ik weet hoe moeilijk overnieuw beginnen is...toch komt er een keer...liefs remie | |
| sunset: | Woensdag, mei 23, 2007 12:17 |
| Toch jammer. Al proef ik geen wanhopig verdriet. Enkel een melancholische warm terugkijkende spijt. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ruud vervaart | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||