Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Geen idee meer
Eén weekje ziek geweest
En eigenlijk nog steeds niet beter
Zó moe en zo verdrietig
Dat ik er niemand iets van laat weten
Twee kilo afgevallen
In die korte zeven dagen
Zonder te sporten; stil gezeten
Hoe kan het zich dan wél verlagen
De verveling slaat toe
Maar ik ben te moe om te werken
En ik weet dat dit zo blijft
Als ik geen voet blijf verzetten
Ben ik eigenlijk nog wel gezond
Als het steeds als ik ziek ben zo gaat
Het is een twijfel die ik voor me houd
Waar ik liever toch niet over praat
Wat kan ik nog doen hier in het leven
Als ik toch steeds maar moe moet zijn
Op een geven moment kwam ik mezelf tegen
En voelde ik mijn eigen pijn
Maar ik heb geen idee wat ik verkeerd doe
Toch gaat alles niet goed
Ondertussen durf ik niemand het te vragen
Hoe het eigenlijk wél moet
Reacties op dit gedicht
*alice* vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
*alice*
Gecontroleerd door:
maneschijn
Gepubliceerd op:
23 mei 2007
Thema's:
[Verwarring]
[Ziekte]
[Verdriet]