De nacht was donker
De nacht was donker
Met regen en wind
Geen maan geen ster
Maar toch probeer vandaag
De zon te laten schijnen
Ook al zie je hem niet
Maar diep in jou zit hij verscholen
Laat hem eens te voorschijn komen
En laat je verwarmen door zijn stralen
Maar ik wil je een beetje helpen
Ik zend je een lach
En hoop dat deze dag
Je vreugde brengen zal
Ook al zit je nog zo diep in het dal
Christa
Reacties op dit gedicht
| jessica: | Maandag, februari 11, 2002 14:08 |
| *slik*...ikke heb geen woorden...maar tranen... knuffie jessica...jou knuffelzonnetje... |
|
| Eddy Mulder: | Maandag, februari 11, 2002 13:29 |
| Mooi Christa, Zoals al eerder gereageerd *snik,snotter* |
|
| Peetje: | Maandag, februari 11, 2002 12:17 |
| *Slik*.... *Tranen* Liefs je schelpje.. |
|
| Happy: | Maandag, februari 11, 2002 10:55 |
| mooi geschreven! en inderdaad, ik heb er wat aan.liefs, Happy x | |
| Sheena: | Maandag, februari 11, 2002 10:24 |
| Zo'n hart straalt als vanzelf, zonder moeite, omdat jou hart, glans afgeeft ... liefs, Sheena |
|
| Huting: | Maandag, februari 11, 2002 08:33 |
| Ik stuur vandaag in ieder geval een zonnetje naar jou toe... Liefs, Doortje |
|
| bevertje: | Maandag, februari 11, 2002 08:07 |
| Hele mooie gedachten mamsie! En ik weet zeker dat heel veel mensen er wat aan hebben! Heel lief van je! Knuffieeeeeeeee je dochterTJE |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||