Waterkant
Waterkant
schaduw in het water
een gedaante in rimpels vertopt
steeds als ik een steen werp
verdwijnt hij die ik niet wil zien
ik zag hem eerder
in de spiegel
ook toen keerde ik af
van de pijn die ik in zijn ogen lees
het zijn de eenden
die de rust verstoren
als parels in het water druppen
kleine plonsjes die ziels veel zeggen
verdwaald in wat eens mens was
vervolg mijn weg
ik ben mijn eigen speelbal
ik schop maar ik heb nog nooit geraakt
vuur laait uit aarde op
een getergde lijf
sleept sleept zich voort
woordloos
doelloos
stil
***-****
wim
een gedaante in rimpels vertopt
steeds als ik een steen werp
verdwijnt hij die ik niet wil zien
ik zag hem eerder
in de spiegel
ook toen keerde ik af
van de pijn die ik in zijn ogen lees
het zijn de eenden
die de rust verstoren
als parels in het water druppen
kleine plonsjes die ziels veel zeggen
verdwaald in wat eens mens was
vervolg mijn weg
ik ben mijn eigen speelbal
ik schop maar ik heb nog nooit geraakt
vuur laait uit aarde op
een getergde lijf
sleept sleept zich voort
woordloos
doelloos
stil
***-****
wim
Reacties op dit gedicht
| remie: | Maandag, mei 28, 2007 21:19 |
| niet doen .... kijk niet zo in het water, maar zie de prachtmens die er voor staat, geniet eens echt van leven, het is te kort en te mooi...kus remie | |
| Quadesh: | Vrijdag, mei 25, 2007 08:37 |
| helemaal met scientist en maria eens. kom en leef wonden kunnen moeilijk helen maar we staan je bij. kus | |
| maria : | Donderdag, mei 24, 2007 22:37 |
| edoch in de stilte van het kwelwater de waterviolier overleeft met kracht en geloof gelijk jij liefs, maria |
|
| scientist: | Donderdag, mei 24, 2007 21:34 |
| Draai je weg van het water en geniet van de eik en de berk die je dan ziet... | |
| conan: | Donderdag, mei 24, 2007 21:30 |
| mooi verwoord : je eigen speelbal... je ongenaakbare zelf.... knap groetjes conan*** |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 24 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||