Daar zit je dan helemaal alleen en je ziet iedereen en tog sta je allen.
is het omdat je anders bent? zo afwijkend van de rest , zorgt dat al voor de pest.
hou je hoofd omhoog laat je niet kleineren zo dat andere er van proviteren dat is iets wat je niet moet doen de moed weg laten zakken in je schoen.
praat er moet iemand over zo dat je self weer kan hopen, hopen op een beter leven het het verleden kan vergeten, kom op meid ik weet dat je het kan.
ga voor de spiegel staan en zeg voortaan ik hou van me zo als ik ben en als het andere niet bevalt dan hebben ze peg want zo ben ik en ga niet voor jouw veranderen, want dat is waar ze op doelen ze denken niet hoe jij je zult voelen.
dus ga door met een opgeheven hoofd en weet dat je dat je altijd in je zelf gelooft