Ik mis...
Ik mis de ogen waar ik ooit het licht in kon zien en die door mij keken.
Die zelfde ogen dat me de laatste dagen ontweken.
Ik mis de lippen die de woorden spraken die mij steeds konden sussen.
Die zelfde lippen dat ik nu naar snak om te kussen.
Ik mis de armen die steeds een schuilplaats om me vouwde.
Die zelfde armen die de laatste dagen een muur tussen ons bouwden.
Ik mis je schouders die al mijn tranen en lasten op wisten te vangen.
Die zelfde schouders die jij de laatste dagen naar beneden liet hangen.
Ik mis die vingers waarmee je altijd door mijn haren wreef.
Die zelfde vingers waarmee je de laatste dagen die pijnlijke woorden schreef.
Ik mis de jongen dat altijd klaar stond voor mij.
Die zelfde jongen loopt mij nu straal voorbij.
Reacties op dit gedicht
| _Yy-Addicted._: | Maandag, mei 28, 2007 01:00 |
| Dank u wel; allebei. x |
|
| -*Eefya.: | Zondag, mei 27, 2007 15:21 |
| Geen ander Woord voor, Prachtig ! | |
| littl lottie: | Zondag, mei 27, 2007 15:18 |
| prachtig | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Yy-Addicted._ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||