flinterdun
het geluid was slechts een ritsel
voorbij met een lichtsnelheid
edoch rakend met een afdruk
tot een ontroerde stille traan
traag druppend over de herinner
van eens en ooit intens zielsgeluk
flinterdun voor even opgerakeld
voelbaar met een hartoverslag
wegslikkend, zwijgzaam
met een weten, toen is voorbij
warm gevleid tegen het heden
met al het geen dat mag zijn
| Innerchild: | Zondag, mei 27, 2007 12:14 |
| Kan het zijn dat ik deze al eens eerder las ? Maakt niet uit, hoor ! Het blijft een heel mooi en broos gedichtje ... Liefs, Innerchild |
|
| lommert: | Zondag, mei 27, 2007 08:15 |
| de laatste strofe..geweldig...gevleid tegen het heden..voelt warm;) liefs willem |
|
| michris: | Zondag, mei 27, 2007 00:52 |
| Zo broos lees ik je, dat ik mijn woorden bijna niet durf te schrijven. Bang om te breken wat je bedoelt. Liefs, michris |
|
| fortuna: | Zondag, mei 27, 2007 00:33 |
| wat ooit was, komt niet meer terug. Slechts de kwetsbare flinterdunne herinnering blijft achter. Warm genoeg om door te gaan. Prachtig. Liefs |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||