De overgang...

Bij de overgang van deze aard,
de blik gericht op dat stralend licht
realiseer ik dan het gemis?
Van hen die achterblijven,
de lege plek die er dan is...

Als de hemel zich opent,
de straten van blinkend goud,
Hij roept: Steek over,
“Ik ben die Ik ben”
die je altijd hebt vertrouwd...

Dan zijn er geen tranen,
geen pijn van het gemis,
dan weet ik mij veilig,
Hij droogt mijn tranen,
zeker en gewis...

Ik mag dan vertrouwen,
dat straks bij mijn graf,
mijn nabestaanden,
op die zekerheid bouwen,
dat ook ik mijn leven overgaf....

Over het graf heen, waar ze straks zullen huilen
hoop ik dat ze zicht krijgen op de hemel,
de lege plek zal nimmer verdwijnen,
maar ik vertrouw erop,
dat ze weten waar ze kunnen schuilen.....

John

Gemaakt naar aanleiding van mijn eigen gevoelens en gedachten,
over datgene wat Dirk Lantinga ( 43) achterliet,
zijn beide zoons en Janet zijn vrouw.....
Ik geloof toen Dirk de heerlijkheid zag,
hij overstak met een blijde lach....