verdriet
een lieflijk kool-mezen paar
broedde in ons nestkastje dit jaar
ze vlogen af en aan,het was
een zorgzaam stel
wij dachten,nou die jongen,
die redden het zeker wel
ineens was het akelig stil,
en moesten wij wel gaan kijken
verschrikkelijk,8 bijna klaar om uit te vliegen
vogeltjes lijken
de natuur is hart,en het was
nu al de tweede keer
maar het doet bij ons telkens weer
ontzettend zeer
broedde in ons nestkastje dit jaar
ze vlogen af en aan,het was
een zorgzaam stel
wij dachten,nou die jongen,
die redden het zeker wel
ineens was het akelig stil,
en moesten wij wel gaan kijken
verschrikkelijk,8 bijna klaar om uit te vliegen
vogeltjes lijken
de natuur is hart,en het was
nu al de tweede keer
maar het doet bij ons telkens weer
ontzettend zeer
Reacties op dit gedicht
| ela: | Zondag, mei 27, 2007 14:32 |
| Een schoteltje met nat brood, misschien. ela |
|
| Windwhisper: | Zondag, mei 27, 2007 12:56 |
| ja droevig dit, ik snap best je verdriet liefs Cobie sterkte hoor |
|
Over dit gedicht
| Auteur: de vaanos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||