ik ga op stap, en zie je staan
een blik van jouw, laat de tijd stil staan
ik doe of ik het niet erg vindt als jij met een ander meisje staat te praten, maar ik voel de pijn
het is ook zo dat jij te oud voor mij bent, nou ja dat is wat jij vindt.
alles wat je zegt daar hecht ik een waarde aan, maar het heeft geen zin, want steeds doe je me weer verdriet
door mij niet te zien zoals ik het wil.
jij zegt een keer hoi, en praat met me voor de lol
wat ik voor je voel, en zeg nou niet dat je niet weet wat ik bedoel.
toch vind ik je zo gemeen om me hoop te geven voor niks,
me steeds weer laten geloven dat er iets is,
en dan patsboem me in de kou laten staan,
maar toch vergeef ik je steeds weer, tegen mijn gevoel in.
ik wil ook doen of het over is,
het zou makkelijker zijn als iedereen me geloofde, maar van alle kanten blijf ik horen: goh ben jij het liefje van hem, hij vind je echt leuk hoor
of je vind hem nog steeds leuk he,
alles doe ik er aan om hem te vergeten
maar het blijft moeilijk als je hem steeds weer ziet,
maar ook al zou ik hem ontwijken
mijn liefde zal voor hem toch nog een tijd blijven.