De enige weg.
Je kapt de touwen door,
de brug naar gister
stort onder donderend
geraas de diepte in.
Angst overvalt je,
kruipt als ijswater
door je bloedvaten
en verkilt je hart.
Jouw reis naar morgen
is begonnen, met
onzekerheid en twijfel
als je enige metgezellen.
de brug naar gister
stort onder donderend
geraas de diepte in.
Angst overvalt je,
kruipt als ijswater
door je bloedvaten
en verkilt je hart.
Jouw reis naar morgen
is begonnen, met
onzekerheid en twijfel
als je enige metgezellen.
Reacties op dit gedicht
| Butterfly_*: | Maandag, juni 04, 2007 16:51 |
| slik.. The person you want to be does exist, somewhere on the other side of hard work and faith and belief. And beyond heartache and fear of what lies ahead.;) heel mooi dit.. |
|
| **irmani**: | Maandag, mei 28, 2007 18:29 |
| Jeetje.. hoe verzin je het toch. Ijswater door je bloed.. slik slik slik. Maar onzekerheid en twijfel kunnen overwonnen worden, door voldoende moed en wilskracht :). xx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pistolero | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 28 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||