Loslaten ...
Geschreven na het lezen van "Laat los"
van Windwhisper
Lieve broer en zus
Loslaten …
Ik weet het moet …
ik laat jullie glijden
mijn ene hand uit
maar ‘t andere gaat automatisch grijpen
zo raak ik niet vooruit
‘k zal me voor die onkunde misschien nog haten
omdat ik naar jullie blijf smeken
ook al zegt mijn verstand … loslaten
ben ik bang jullie dan zo te vergeten
daarom blijf ik aandacht schenken
draag ik dan maar die last
blijf ik aan jullie denken
want mijn hart houdt jullie angstvallig stevig vast
tot ik ooit heb de moed …
jullie los te laten
Reacties op dit gedicht
| M@rcel: | Dinsdag, mei 29, 2007 23:16 |
| Prachtig mooi en gevoelig verwoord en geschreven K@trien. Maar o zo moeilijk soms.... Liefs en knuff M@rcel |
|
| fortuna: | Dinsdag, mei 29, 2007 21:30 |
| loslaten is zo moeilijk, vooral als het gemis zo sterk voelt. Ik wens je veel sterkte. Liefs |
|
| Angel_Love: | Dinsdag, mei 29, 2007 19:27 |
| Mooi... | |
| Hilly N: | Dinsdag, mei 29, 2007 08:19 |
| Vergeten doe je ze niet lieve katrien. Dat kan ik uit ervaring zeggen. Je moet het de tijd gunnen en het een plaatsje geven. Ze zitten in je hart, op het mooiste plaatsje. Veel liefs, Hilly |
|
| remie: | Dinsdag, mei 29, 2007 08:10 |
| loslaten een gevoelig woord, weet iemand eigenlijk wel de echte betekenis, want eigenlijk heb je al losgelaten en moet je leren omgaan met je verdriet...en dat is moeilijk...liefs remie | |
| Windwhisper: | Dinsdag, mei 29, 2007 06:49 |
| Toch proberen lieverd want juist door los te laten, raak je ze en hun herinnering nooit kwijt....geloof me maar, gun ze dat plekje op de groene weide, want daar juist vinden ze hun rust en bestemming. Moeilijk hoor, maar als jij ze dat gunt vanuit je hart...dan verlies je niet maar word je rijker met hun warme glimlach in je hart en ogen kuzzz Cobie dag Katrien een fluistergroet aan jou |
|
| Fata Morgana: | Dinsdag, mei 29, 2007 00:49 |
| Mooi beschreven Katrien, de angst van het loslaten en het vast willen blijven houden, voor alles is een tijd.... kus van Fata | |
| mums: | Dinsdag, mei 29, 2007 00:14 |
| weet helemaal hoe dit voelt meid, die angst om ze te vergeten, terwijl je eigenlijk wel weet dat dit nooit zal gebeuren, ze zitten in je hart. loslaten...pfff....dat is gewoon het juiste woord niet. liefs mums |
|
Over dit gedicht
| Auteur: K@trien | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 29 mei 2007 | ||
| Thema's: | ||